Pierwszy nocny spacer z Olympusem

Mielec nocą

Od dłuższego czasu myślałem nad zakupem nowego aparatu. Nie dlatego, że moje obecne są złe, lecz dlatego, że są duże i ciężkie. Oczywiście kocham moje nikonowskie pełne klatki i z nich nie rezygnuję. Natomiast potrzebowałem aparatu na zwykłe wycieczki, spacery i do codziennego użytku.

Za tydzień powiększa się nasza rodzina. Na świat przyjdzie Karol, nasz syn. Mam zamiar dużo z nim spacerować i noszenie ze sobą dużego aparatu, który z obiektywem waży od 1,5 kg nie za bardzo mi się uśmiecha.

Tak od roku myślałem nad zakupem czegoś mniejszego i lżejszego, ale z wymienną optyką.
Owszem miałem Lumixa G7, lecz jakoś nie lubiłem nim fotografować. Lumix jest świetny do filmowania, jednak przy fotografii mi po prostu nie leżał.

Trafiła się okazja… Kolega postanowił sprzedać swojego Olympusa, niesamowicie zadbanego. No i stało się – kupiłem nową zabaweczkę.

Olympus OM-D E-M10 MKIII – to aparat entry level, czyli dla amatorów chcących zacząć przygodę z fotografią. Do tego jest to system Micro 4/3 z matrycą ASPH, czyli o połowę mniejszą od pełnoklatkowej 35mm.
Mi to oczywiście nie przeszkadza, gdyż wiem, że aparatem tym można wykona całkiem przyzwoite zdjęcia.

Olka zakupiłem wraz z dwoma KITowymi obiektywami M.Zuiko. Jeden 14-42mm (28-80 dla pełnej klatki) i 40-150mm (80-300 dla pełnej klatki). Obiektywy ciemne, standardowe, jednakże olympusowa stabilizacja matrycy pozwala nadrobić światło czasami naświetlania.

Poniżej kilka pierwszych nocnych kadrów jakie wykonałem nowym Olkiem.

Wszystkie te zdjęcia wykonałem jeszcze zbytnio nie znając działania Olympusa, jego menu i możliwości rozpiętości tonalnej tej matrycy oraz zdolności rozdzielczych tych obiektywów.

Fotografie oczywiście wykonane z ręki, używając stabilizacji matrycy. Jak widać po czasach, które dodałem w opisach zdjęć, tak ta stabilizacja działa świetnie.

Kończę na dziś i zarazem dalej rozpracowuję Olka.

Natomiast tak coś czuje, że ten aparacik do mnie przyrośnie niemalże na stałe.